Vrijstaat Hertals

Vermoedelijk zijn er zelfs directoraatsleden die zich van de hele zaak niks meer herinneren. Ter verschooning van deze heren: zij veroverden dankzij een GPS-gestuurde omweg, de volledige Chartreuse.

Zet u schrap voor de wijze woorden van Dircom, Oh Wakhbar.

In vergelijking met het directoraat waren de Tempeliers broekventjes.

De heren kruisvaarders waren misschien ook behoorlijk geschoold in de departementen eten en drinken. Maar ze zouden geen partij zijn van directoraatsleden zoals Dirlog, ook wel bekend als het wandelend mestprobleem van een obscure partij die zichzelf opblaast met uitroeptekens. Drinken als een tempelier is een slap spreekwoord in vergelijking met de adfundums die de Stadhouder, Oh Wakhbar, wel eens pleegt te demonstreren op vraag van Olense barbaren.

Ook de uitstapjes naar Zuiderse oorden die de Tempeliers in de Middeleeuwen wel eens plachten te ondernemen, verzinken in het niets met de expedities die het directoraat organiseert.

Ter vergelijking. De tempeliers waren omringd door dienaars, vergrepen zich aan laten en horigen en hanteerden de techniek van de verschroeide aarde vooraleer die door den Mof werd heruitgevonden. (Terzijde: geen Vrijstater die begrijpt waarom deze techniek wel wereldbekend is, terwijl de gruwelijke techniek van de gedempte vaarten vakkundig in de historische doofpot is gestopt.)
Uiteindelijk waren de tempeliers een zootje ongeregeld, dat uiteindelijk weinig meer realiseerde dan de organisatie van wat eigen amusement en het beïnvloeden van de middeleeuwse bevolkingsstatistieken.

Het directoraat daarentegen blinkt uit in bescheidenheid, gekoppeld aan extreme zelfbeheersing en een hoge realisatiegraad van de doelstellingen. Het geheim daarachter is een strakke organisatie en een unieke samenstelling van de troepen. Beslissingen in de Vrijstaat worden snel en zakelijk genomen. Zonder impasses, meningsverschillen of besluiteloosheid. En liegen doen we ook nooit.

Hierbij enkele bewijsstukken van het formaat waarnaar de raadsman beroepshalve immer troosteloos zoekt. Bewijsstukken die de stelling onderbouwen dat de kruisvaarders mietjes, sissys, slappelingen en watjes zijn!

1.    Het directoraat laat zich niet dienen door laten en horigen. Het directoraat kookt zelf, vult en herstelt hoogstpersoonlijk de afwasmachine en schiet desnoods gezwind de reetbok voor het galadiner. Bescheiden neemt het directoraat vrede met één dienaar, in de persoon van stagiair twaalf, die voor het poetswerk met eerbied wordt behandeld. De stagiair mag zelfs het schenkblad en de dis delen met het directoraat.

2.    De techniek van de verschroeide aarde beperkt zich tot één vuurcirkeltje op een Ardens gazon. Techniek die bij de volgende expeditie zelfs werd beperkt tot hoogstens een stukje verschroeide beton.

3.    Het directoraat vergrijpt zich niet aan laten en horigen. Geslachtelijk verkeer staat niet op het programma van vrijstatelijke bijeenkomsten en wordt daarbuiten enkel gebruikt als methodiek om de respectievelijke jonkvrouwen en schandknapen gunstig te stemmen inzake langdurige afwezigheden in functie van vrijstatelijke activiteiten.

4.    Het directoraat maakt geen onderscheid tussen de diverse geloofsovertuigingen. De directoraatsleden beschouwen alle uitingen daarvan als latelijk gedrag. Het bijwonen van Franstalige missen geleid door uit het oerwoud gerukte pastoors, getuigt zelfs van zin voor humor. Geloofsuitingen worden in de Vrijstaat minzaam getolereerd. De directoraatsleden zweren wel trouw aan artikel 13 van het Handvest dat op deze webstek kan worden geconsulteerd.

5.    De samenstelling van het directoraat is bovendien zo veelzijdig dat alle kwaliteiten nodig voor succesvolle expedities aanwezig zijn, zelfs als enkele leden niet kunnen deelnemen omdat zij onvoldoende investeerden in het noodzakelijk geslachtsverkeer waarvan sprake in punt 3. Een overzicht: De Stadhouder, Oh Wakhbar,  is immer virtueel aanwezig, beheerst als geen ander de adfundumtechniek en is als professioneel ontslagnemer in staat iedere vijand chronisch in verwarring te brengen. Dircom kan zo oneindig uit zijn nek kletsen dat zelfs verschraalde doperwten felgroen uitslaan van ontzetting. Iedereen die deze onzin leest, weet hoe ernstig de gevolgen kunnen zijn. De Quaestor is dan weer om evidente redenen de grote schrik van elke neringdoener die zich krom pleegt te werken. Dirjus heeft een zo uitzonderlijke kooktechniek dat de vijand nog sneller kiest voor de hongerdood dan zich te wagen aan zijn culinaire kleurenpalet. DirFlits is zo bekwaam in het schatten van des vijands sluitertijd dat alleen de volledige overgave als alternatief rest. DirLog zorgt eveneens voor de totale verwarring bij Vrijstatelijke Vijanden. Hij weigert harder dan 30 te rijden op de slachtvelden om ecologische redenen, maar produceert tegelijkertijd al dan niet artificiële winden die de gifgasincidenten op Flanders Fields tot een kermisattractie herleiden. Dirweb heerst vooral op de virtuele slachtvelden, alwaar zijn vingervlugheid elke digitale aanval op de Vrijstaat glorierijk pareert. Klinkers, ook wel bekend als de onzichtbare aannemer, is een van de geheime wapens der Vrijstaat. Tegenover elke mogelijke agressie van Vrijstatelijke vijanden plaatst hij een offerte waarbij zelfs Louis Stoof zich angstig naar veiliger oorden rept. Het nut van de Ambassadeur is niemand duidelijk. Wat op zich al volstaat om de vijand wantrouwig en angstig te maken. DirPol is dé strateeg van het gezelschap. Zijn historische kennis van alle slagvelden sinds de uitvinding van het wiel, is legendarisch. Wie niet alle namen en adressen weet van de betrokkenen bij de honderdjarige oorlog wordt op een honend: Gij Dwaas onthaald. Voldoende om iedere zweem van zelfzekerheid bij laten en horigen weg te nemen. Dirvis is op zijn beurt dan weer onmisbaar. Als financier van kerstmarkten en wekelijkse champignonschotels is Dirvis waarlijk uniek. Zijn aantrekkingskracht is fenomenaal. Bij een oefentochtje in New York werd de man spontaan geëscorteerd door tienduizenden uitzinnige laten in korte broek.

Het hoeft bijgevolg geen betoog dat de Vrijstaat onoverwinnelijk is.
Oh Wakhbar!